Trwa piętnasta doba rosyjskiej inwazji na Ukrainę

Ciężkie walki trwają między innymi w Mariupolu oraz w Charkowie. Tracimy nie tylko naszych rodaków, w tym krewnych, ale także nasze domy oraz bezcenne zabytki i kulturowe dziedzictwo - mówią Ukraińcy.  
 
Nataliia pochodzi z Charkowa, czyli z drugiego co do wielkości miasta w Ukrainie. W Pile wraz z córką mieszka od 6 lat. Ciężko mówić jej o tym co teraz dzieje się tam na miejscu z jej mężem, bliskimi, przyjaciółmi czy sąsiadami... 
 
- To było w zeszły piątek. Moja mama napisała mi: bardzo Cię kocham córeczko. Nie martw się będzie dobrze. A później dostałam od niej kontakt dopiero w niedzielę, czyli dwa dni po - mówi Nataliia Syriatska, Ukrainka pochodząca z Charkowa. 
 
W piwnicach czy w charkowskim metrze, w którym mieszkańcy chronią się przed rakietowym ostrzałem Rosjan często nie ma zasięgu. W mieście z rąk okupanta zginęło już niemal 200 osób. Rannych trudno nawet zliczyć. Nie wszyscy są teraz w stanie się ewakuować, bo rosyjskie wojska ostrzeliwują także humanitarne kordony. Ci, którym udało się uciec nie mieli łatwej drogi do pokonania.  
 


- Zabraliśmy panią w ósmym miesiącu ciąży. Pokonywała większość drogi pociągiem, ale bardzo dużo szła. Zabierała się z obcymi ludźmi, potem znowu szła. Mówi, że ma odciski na nogach - mówi Arkadiusz Mądrawski, wolontariusz.  

 
 
Ale żyje i jest już bezpieczna. Straż Graniczna podaje, że dotąd przed wojną do Polski uciekło ponad 1 mln 300 tys. uchodźców. Jak sami mówią, nie wiedzą czy po zakończeniu wojny będą mieć do czego wracać.  
 
- Bardzo dużo całych osiedli jest zniszczonych. Niszczą szkoły, spalili już ich ponad sześć. Niszczą szpitale, żeby ludzie nie mieli, gdzie otrzymać pomocy medycznej - opowiada Nataliia Syriatska.
 
Celem rosyjskich rakiet padają także bezcenne zabytki.  

- Zniszczyli ponad tysiącletnią cerkiew. W czym ona im przeszkadzała? - pyta retorycznie Ukrainka. 
 
Tak samo jak jeden z największych w Europie placów, czyli Plac Wolności, na który spadła rosyjska rakieta. 

fot. Nexta